Διάλειμμα: Η χρονική διάρκεια παίζει ρόλο
Όλοι μας θα θυμόμαστε τους εαυτούς μας στην τάξη να ρωτάμε τους διπλανούς μας στα κρυφά “σε πόση ώρα χτυπάει;”. Είναι τεράστια η ανάγκη των παιδιών να βγουν από τα στενά περιθώρια της τάξης, να κουνηθούν, να συναντήσουν τους φίλους τους, να επιλέξουν τα ίδια τι θα κάνουν, να δημιουργήσουν έναν φανταστικό κόσμο και να ζήσουν για λίγο στον κόσμο αυτό.
Τους δίνουμε όμως αρκετό χρόνο για διάλειμμα;
Στο άρθρο Longer Recess, Stronger Child Development η συντάκτης, Angela Hanscom, επιχειρηματολογεί υπέρ της αύξησης του χρόνου του σχολικού διαλείμματος, από 20 λεπτά σε -τουλάχιστον- 1 ώρα.
Τα 20 λεπτά δεν είναι αρκετά!
Σε 20 λεπτά τα παιδιά δεν προλαβαίνουν να χαθούν μέσα στους φανταστικούς κόσμους που δημιουργούν. Δεν υπάρχει αρκετός χρόνος να αλληλεπιδράσουν με τους φίλους τους και να καλλιεργήσουν κοινωνικές δεξιότητες που τόσο τους λείπουν όταν μένουν κλεισμένα σπίτι τους παρέα με τις οθόνες των υπολογιστών. Ούτε φτάνει ο χρόνος για να εκτονώσουν τη συσσωρευμένη μετά από τόση ώρα καθισιού ενέργεια. Εάν δεν εκτονωθεί, η ενέργεια που παραμένει εγκλωβισμένη, παρεμποδίζει τα παιδιά να παραμείνουν συγκεντρωμένα κατά τη διάρκεια του μαθήματος.